Hallo!

Even een kleine pagina over mijzelf…

Ik ben een beetje gek, een beetje raar, een beetje creatief en verder totaal mezelf!

Geboren en opgegroeid in Amersfoort, maar trots op mijn Groningse roots!

Passie

Mijn passie vind ik in de “written word”… anders gezegd, in schrijven.
Ik schrijf al zolang ik kan schrijven.

Mijn eerste echte verhaal, dus één die daadwerkelijk een begin, midden en einde had, was verschrikkelijk! Ik was 12 en gek op superhelden, dus dat was het verhaal. Helaas had ik nog niet helemaal door leestekens werkten, dus het was een zooitje.

Gelukkig had ik een geweldige lerares, die het verhaal juist heel goed beoordeelde en daardoor mijn droom in stand wist te houden.

Naarmate de jaren verstreken, schreef ik verder. Fanfiction, losse verhaaltjes, alles kwam langs. Maar nog nooit heeft een verhaal mij zo in de ban gehouden als Tussen lust, liefde en vriendschap.
Vijf jaar lang heb ik aan dit verhaal gewerkt en heb ik de hoofdpersonages soms wel vervloekt. Maar ze laten mij niet met rust en de komende jaren word de familie Hayles absoluut uitgebreid.

Leuk weetje, maar ondanks dat Nicole Stawfield mijn voornaam draagt, is ze mij niet!! Tegen de tijd dat ik halverwege het verhaal was, kon ik de namen niet meer veranderen. Nicole Stawfield, Esmée Hayles en Lawrence Swann hebben hun eigen persoonlijkheden ontwikkeld en zo hoort het ook!

“Dromen kunnen uitkomen”

Met het verschijnen van TLLV is mijn grootste droom dus werkelijkheid geworden en voor mij een bevestiging dat je dromen kunt waarmaken als je ook goed in je vel zit.

2015 was voor mij een omslaggevend jaar. Halverwege 2014 woog ik namelijk ruim 127 kilo en besloot ik dat het niet langer kon.

Ik had in de afgelopen jaren alles geprobeerd op gebied van diëten. Van Sonja Bakker, naar dokter Frank, een viertal van diëtisten, van shakes en reepjes naar een “mentaal” dieet. Ze hielpen voor een paar maanden, maar dan kwamen de gewraakte kilo’s weer terug en namen ze enkele vrienden van hen mee.
Ik kwam in een neerslachtige periode terecht, een periode waar ik mezelf niet begreep. Ik kreeg pijn in mijn schouders, kon zelfs mijn werk als caissière niet meer voldoende uitvoeren.
Een jaar in therapie bij een Haptonoom maakte mij uiteindelijk wel geestelijk zover om te beseffen dat niet alleen mijn pest verleden, maar ook andere factoren oorzaak waren van mijn gedrag. Toen brak ik juni 2014 een stukje van mijn linkervoet af… Mijn ouders waren op vakantie en ik was letterlijk alleen thuis, ik moest vijf dagen op de bank vertoeven en dan besef je hoever je bent heen gegaan… Hoe je alle nare gevoelens probeert weg te eten en eigenlijk in een cirkel bent beland waar je niet meer uit komt. Ik besloot dat ik weer naar de huisarts zou gaan en ditmaal met de vraag voor een maagverkleining…

Mijn huisarts stemde gelijk toe, ze had mijn vorderingen bij de diëtiste in de gaten gehouden en mijn schommelige gedrag opgemerkt. Zij was ook degene die mij naar de Haptonoom had doorverwezen. Dit keer verwees mij door naar het Nederlandse Obesitas Kliniek.
Na een succesvolle intake, 7 weken vol spanning wachten op een “ja”, begon ik aan het traject.

Ik maakte kennis met lotgenoten die precies hetzelfde voelde, die precies snapte wat ik door maakte.
Op 9 januari 2015 begon mijn nieuwe leven…

Inmiddels ben ik nog enkele kilo’s verwijderd van mijn streefgewicht, maar ik heb geen datum dat ik het wil bereiken. Ik voel mij geweldig en afgelopen jaar heeft mij laten zien dat je je dromen kunt laten uitkomen.
In oktober 2015 ben ik eindelijk naar New York geweest, de stad die ik al vanaf mijn 8e wilde zien en jarenlang over heb gedroomd. En natuurlijk eindigde ik het jaar met het contract van Boekscout.

Overigens schaam ik mij dus niet voor de maagverkleining… Ik heb jaren gesport, maar als je niet goed in je vel zit, je in je hoofd niet bent waar je wilt zijn, dan heeft het geen zin. Dan kan ik enthousiast en gemotiveerd aan de slag gaan, maar die terugslag was voor mij onvermijdelijk. Nu niet meer, want als ik ook maar even te veel eet, dan word ik weer met beide voeten op de grond gezet 😉

Nicole en haar honden!

Moeilijk te ontkennen, want ik ben absoluut gek op mijn honden!

Ik ben er mee opgegroeid en ze zijn mijn beste vrienden.
Eerst was er Brendor, onze prachtige golden retriever, de hond waar ik mee ben opgegroeid en bepalend was voor het eerste deel van mijn jeugd.
Toen kwam Tessa, van wie ik recent afscheid heb genomen, die mijn liefste en beste vriendin was vanaf het moment dat ze uit de auto sprong.

En nu heb ik Kyra, mijn golden van 4 jaar en mijn soulmate.
En dan hebben we Ben, ons rescuehondje uit Roemenië. Een grote lieverd, die al snel een plek in mijn hart had veroverd.

Ik speel met ze, wandel met ze en dat is altijd mijn favoriete deel van de dag!
Hun loyaliteit en liefde, de trouw die ze uitstralen, dat is waar ik het voor doe!

En naast mijn honden, is er ook nog een kat; Joris. Een ontzettend lief beestje, dat soms ook denkt dat hij een hond is.