Ik ben iemand die letterlijk al mijn verhalen al in mijn hoofd heeft zitten. De rode draad althans, tijdens het schrijfproces zelf veranderen er nog wel eens dingen en worden er personages toegevoegd die er voorheen niet waren.

Daarom is het soms juist frustrerend als je het niet op papier kunt krijgen. Dan zit ik met mijn laptop op schoot, in de trein, in huis, op bed, en dan krijg ik letterlijk maar één zin op het scherm. Het verhaal zit in mijn hoofd, ik weet de dialogen, ik weet de gevoelens die ze hebben en toch krijg ik het maar niet voor elkaar om het op te schrijven.

Voor mij is dit het meest frustrerende wat mij als schrijfster kan overkomen. Ik ben namelijk de hele dag in mijn hoofd bezig met het verhaal, de karakters, het verdere verloop van hun leven en op een gegeven moment wil je gewoon weer een stukje verder gaan. Dat stukje die ik al ruim een maand op papier wil zetten opschrijven en verder typen tot het volgende hoofdstuk.

Hopelijk komt er snel verandering in 🙂